دلیل التهاب روده بزرگ

دلیل التهاب روده بزرگ

التهاب روده بزرگ ,التهاب روده بزرگ درمان گیاهی,التهاب روده بزرگ علایم,التهاب روده بزرگ و درمان آن,التهاب روده بزرگ در کودکان,التهاب روده بزرگ در کودکان

توضیحاتی در مورد التهاب روده بزرگ

بیماری‌های التهابی روده (به انگلیسی: Inflammatory bowel disease) یا (IBD) به گروهی از بیماری‌ها گفته می‌شود که سبب التهاب جدار روده بزرگ و روده باریک می‌گردند. شایع‌ترین این بیماری‌ها عبارت‌اند از: بیماری کولیت زخمی و بیماری کرون. این دو بیماری از جهاتی دارای شباهتهایی هستند. هر دو بیماری موجب التهاب جدار روده‌ها می‌شوند. البته تفاوتهای زیادی در مورد مناطق درگیر و عمق التهاب بین این دو بیماری وجود دارد. در برنامه درمانی دو بیماری مشابهت‌های فراوانی وجود دارد. یک نکته مهم که باید به آن توجه داشت این است که: بیماری کرون علاوه بر آنکه روده بزرگ و روده باریک را تحت تأثیر قرار می‌دهد، همچنین می‌تواند بر دهان، مری، معده و مقعد نیز اثر بگذارد. در حالی که کولیت زخمی در درجه اول روده بزرگ و راست روده را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب روده بزرگ صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

بیماری التهاب روده بزرگ

بیماری‌های التهابی روده در سال ۲۰۱۳ در سطح جهانی منجر به ۵۱ هزار مورد مرگ و میر و در سال ۱۹۹۰ منجر به ۵۵ هزار مورد مرگ و میر شده است.  افزایش میزان ابتلا به بیماری‌های التهابی روده از زمان جنگ جهانی دوم، مرتبط با افزایش مصرف گوشت در سراسر جهان شناخته شده است که حمایت کننده این ادعاست که مصرف پروتئین‌های حیوانی با بیماری‌های التهابی روده در ارتباط است. بیماری‌های التهابی روده در اروپا افزایش یافته است.

التهاب روده بزرگ چیست

در پزشکی، به تورم و التهابی که در بخش‌های گوناگون رودهٔ بزرگ (پس‌روده، راست‌روده، و کورروده) پدید می‌آید التهاب رودهٔ بزرگ گفته می‌شود

بیماری های روده

کولیت زخمی و بیماری کرون دو بیماری مزمن درمان ناپذیر مرتبط با روده هستند. این دو بیماری اغلب در یک گروه کنار هم قرار گرفته و به عنوان بیماری التهابی روده (IBD) شناخته می شوند، زیرا علائم مشابه دارند. به طور کلی، بیماری التهابی روده بیماری افراد سفیدپوست ساکن در کشورهای توسعه یافته جهان است و بیشتر در نوجوانان و جوانان تشخیص داده می شود. در شرایطی که به نظر می رسد بیماری کرون و کولیت زخمی در خانواده ها دیده شود، اما ارتباط همواره مستقیم نیست (مانند از پدر و مادر به فرزند). خطر به ارث بردن بیماری التهابی روده به طور کلی کم است، به استثنای مواردی که هم پدر و هم مادر به یک نوع از بیماری التهابی روده مبتلا باشند.

التهاب روده بزرگ و سن

در چه سنی بیماری التهابی روده بیشتر شایع است؟ بیماری التهابی روده به عنوان بیماری نوجوانان و جوانان در نظر گرفته می شود، زیرا برای نخستین بار بیشتر در افرادی که در بازه سنی 15 تا 25 سال قرار دارند، تشخیص داده می شود.

التهاب روده بزرگ و نواحی جغرافیایی

در کدام نواحی جغرافیایی بیماری التهابی روده شایع‌تر است؟ بیماری التهابی روده بیشتر در مناطق زیر دیده می شود: کشورهای توسعه یافته مناطق شهری اقلیم شمالی کولیت زخمی بیشتر در آمریکا و کشورهای شمال اروپا شایع است و در ژاپن و آفریقای جنوبی کمترین میزان شیوع را دارد. بیماری التهابی روده در میان افراد سفید پوست و آفریقایی آمریکایی تبارها بیشتر شایع است و کمترین میزان شیوع را میان افراد اسپانیایی و آسیایی تبار دارد.

التهاب روده بزرگ و عوامل محیطی

دو عامل آپاندکتومی و سابقه سیگار کشیدن نشان داده اند که بر ابتلا به بیماری التهابی روده تاثیرگذار هستند. نتایج 13 مطالعه که بین سال های 1987 تا 1999 انجام شدند، نشان داده اند که برداشتن آپاندیس می تواند خطر ابتلا به کولیت زخمی را تا 69 درصد کاهش دهد. افرادی که سابقا سیگاری بوده اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کولیت زخمی قرار دارند، در شرایطی که افراد سیگاری با کمترین میزان خطر مواجه هستند. این گرایش نشان می دهد سیگار کشیدن به پیشگیری از ظهور کولیت زخمی کمک می کند. سیگار کشیدن روی بیماری کرون اثری معکوس دارد؛ افراد سیگاری یا افرادی که در گذشته سیگاری بوده اند نسبت به افراد غیر سیگاری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری کرون قرار دارند.

التهاب روده بزرگ یک بیماری ارثی

به نظر می رسد خطر به ارث بردن بیماری کرون بیشتر از کولیت زخمی است. خطر ابتلا به بیماری کرون در طول زندگی برای کودکانی که یکی از والدین آنها به این بیماری مبتلا است 7 تا 9 درصد و خطر ابتلا به نوعی از بیماری التهابی روده 10 درصد است. خطر ابتلا به نوعی از بیماری التهابی روده در کودکانی که پدرو مادر آنها هر دو به بیماری التهابی روده مبتلا هستند 35 درصد است. تقریبا 20 درصد از افراد مبتلا به بیماری التهابی روده دارای یک عضو خانواده مبتلا به این بیماری هستند. خطر بیماری التهابی روده برای افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها به این شرایط مبتلا است، 10 برابر بیشتر از افراد عادی دیگر است. خطر بیماری التهابی روده برای افرادی که برادر یا خواهر آنها به این بیماری مبتلا است، 30 برابر بیشتر از افراد عادی است. عوامل دیگر مانند رژیم غذایی، استفاده از گزینه های ضدبارداری خوراکی، و عفونت ها نیز مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما نقش آنها همچنان نامشخص است.

التهاب روده بزرگ یا اختصار آی‌ بی‌ دی

اصطلاح بیماری روده‌ی التهابی یا به اختصار آی‌بی‌دی (IBD: Inflammatory Bowl Disease) به گروهی از بیماری‌های التهاب‌زا گفته می‌شود که روده را درگیر می‌کنند. گمان غالب بر این بوده است که التهاب روده نوعی بیماری خودایمنی است، اما تحقیقات نشان می‌دهند که التهاب مزمن روده ممکن است نه به دلیل حمله‌ی دستگاه ایمنی به خود بدن، بلکه به علت حمله‌ به ویروس‌ها و باکتری‌های بی‌ضرر یا غذای موجود در روده‌ها باشد که التهاب و به‌دنبال آن آسیب روده را ایجاد می‌کند.

التهاب زخم‌ شونده‌ی روده‌ی بزرگ

التهاب زخم‌شونده‌ی روده‌ی بزرگ یا کولیت اولسراتیو (UC: Ulcerative Colitis) و بیماری کرون (Crohn’s disease) دو بیماری جدی از بیماری‌های التهابی روده هستند. کولیت اولسراتیو محدود به پس‌روده یا روده‌ی بزرگ است. اما بیماری کرون می‌تواند هر قسمتی از لوله‌ی گوارش، از دهان تا مقعد، را درگیر کند؛ گرچه معمولا انتهای روده‌ی کوچک یا روده‌ی بزرگ یا هر دو را درگیر می‌کند. اگر دچار IBD باشید، می‌دانید که معمولا این بیماری با شدت و ضعف دوره‌ای همراه است. زمانی که التهاب شدید وجود دارد، بیماری فعال است و علائم ظهور می‌کنند. زمانی که میزان التهاب خفیف باشد یا التهابی وجود نداشته باشد، فرد علامتی ندارد و گفته می‌شود که بیماری خاموش شده است

علت التهاب روده بزرگ

بیماری التهاب روده دلیل مشخصی ندارد. برخی از عوامل یا ترکیبی از آنها (باکتری‌ها، ویروس‌ها، پادتن‌ها) سیستم ایمنی بدن را برای ایجاد واکنش التهابی در دستگاه گوارش فعال می‌کنند. تحقیقات اخیر ترکیبی از عوامل مانند وراثت، ژن‌ها، و/یا عوامل محیطی را در پیدایش بیماری التهاب روده مؤثر می‌دانند. همچنین این احتمال وجود دارد که بافت بدن، خود این واکنش خودایمنی را برانگیخته کند. دلیل بیماری التهاب روده هرچه باشد، واکنش‌های کنترل‌نشده‌ی التهاب‌زا ادامه پیدا می‌کنند و به دیواره‌ی روده‌ای آسیب می‌زنند؛ این وضعیت منجر به اسهال و درد شکمی می‌شود.

مشکلات التهاب روده بزرگ

بیماری التهاب روده می‌تواند با مشکلات جدی‌ در سلامتی روده‌ها همراه باشد: خون‌ریزی فراوان از زخم‌ها (اولسرها)ی روده‌ای؛ سوراخ شدگی یا پارگی روده؛ تنگ شدن روده (stricture) و مسدود شدن روده، که در بیماری کرون دیده می‌شود؛ فیستول (مجرای خروجی ناهنجار) و بیماری‌های اطراف مقعد (بیماری‌هایی که بافت اطراف مقعد را درگیر می‌کند)؛ این مشکل بیشتر در بیماری کرون دیده می‌شود تا در کولیت اولسراتیو؛ روده‌ی متسع سمی (مگاکولون سمی) که به اتساع بیش از اندازه‌ی روده‌ی بزرگ گفته می‌شود که می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند. این حالت بیشتر در کولیت اولسراتیو دیده می‌شود تا در بیماری کرون؛ سوءِتغذیه. بیماری‌های التهابی روده، به خصوص کولیت اولسراتیو، خطر ابتلا به سرطان روده‌ی بزرگ را افزایش می‌دهند. IBD همچنین می‌تواند روی دیگر اندام بدن اثر بگذارد؛ برای مثال، فرد مبتلا به بیماری‌های التهاب روده ممکن است دچار التهاب مفصل (آرتریت)، مشکلات پوستی، التهاب چشم، اختلالات کلیوی و کبد یا از دست دادن بافت استخوانی شود. مشکلات مفصلی، چشمی و پوستی اغلب در کنار یکدیگر بروز پیدا می‌کنند.

تشخیص التهاب روده بزرگ

پزشک IBD را بر اساس علائم شما، همچنین آزمایش‌ها و تست‌هایی که درخواست می‌کند، تشخیص می‌دهد. این تست‌ها و آزمایش‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند: آزمایش مدفوع نمونه‌ی مدفوع فرد برای رد کردن دلایل میکروبی، ویروسی یا انگلی که موجب اسهال می‌شود به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. همچنین، مدفوع برای یافتن ردی از خونی که نمی‌توان آن را با چشم غیرمسلح دید بررسی می‌شود. آزمایش شمارش سلول‌های خونی (CBC) یک پرستار یا تکنسین آزمایشگاه از خون فرد نمونه‌ای می‌گیرد که به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. افزایش گلبول‌های سفید خون احتمال وجود التهاب را مطرح می‌کند. و اگر خون‌ریزی شدیدی در بدن وجود داشته باشد، سطح گلبول‌های قرمز خون و هموگلوبین کاهش می‌یابد. آزمایش‌های خونی دیگر الکترولیت‌ها (سدیم و پتاسیم)، پروتئین، و نشانگر‌های التهاب مانند سرعت ته‌نشین شدن گلبول‌های قرمز (ESR) و پروتئینِ واکنشیِ سی (CRP: C-reactive protein) ممکن است برای بررسی شدت بیماری درخواست شوند. ممکن است در بیماری کولیت اولسراتیو سطوح آنتی‌بادی سیتوپلاسمی ضدنوتروفیلی دور هسته‌ای (pANCA: Perinuclear antineutrophil cytoplasmic antibody) افزایش پیدا کند. همچنین ممکن است پزشک تست‌های مخصوص بیماری‌های منتقل‌شده از راه آمیزش را هم درخواست کند. تصویربرداری اشعه‌ی ایکس باریمی گرچه به‌ندرت از این آزمایش استفاده می‌شود، اما می‌توان از آن برای بررسی ناهنجاری‌های ایجاد شده در اثر بیماری کرون در بخش فوقانی لوله‌ی گوارش شامل مری، معده و روده‌ی کوچک استفاده کرد. اگر هدف بررسی بخش فوقانی دستگاه گوارش باشد فرد محلول گچی باریم‌داری را قورت می‌دهد. این محلول سطح لوله‌ی گوارش را می‌پوشاند و آن را برای عکس‌برداری اشعه ایکس قابل رؤیت می‌کند. اگر از این روش برای بررسی بخش تحتانی دستگاه گوارش استفاده شود محلول باریم‌دار از راه مقعد وارد بدن بیمار می‌شود و از او خواسته می‌شود که آن را تا اتمام عکس‌برداری از روده‌ی بزرگ و راست‌روده (رکتوم) نگه دارد. در این فرایند ممکن است بتوان ناهنجاری‌های ایجاد شده چه در اثر بیماری کرون چه کولیت اولسراتیو را مشاهده کرد.تست‌های رادیولوژیک دیگر تصویرنگاری مقطعی (سی‌تی اسکن)، تصویرسازی تشدید مغناطیسی (ام‌آرآی) و سونوگرافی نیز برای تشخیص بیماری کرون و کولیت اولسراتیو استفاده می‌شوند. سیگموئیدوسکوپی در این روش یک پزشک با استفاده از سیگموئیدوسکوپ (لوله‌ای باریک و منعطف دارای منبع نور و دوربین)، تصویر یک‌سوم انتهایی روده‌ی بزرگ بیمار را که شامل راست‌روده و کولون سیگموئید است بررسی می‌کند. سیگموئیدوسکوپ از طریق مقعد وارد بدن فرد می‌شود و تصاویر دیواره‌ی روده‌ به دنبال زخم‌ها، التهاب و خون‌ریزی معاینه می‌شود. پزشک همچنین ممکن است در این فرایند با استفاده از ابزاری که از داخل لوله‌ی سیگموئیدوسکوپ رد می‌کند از جدار روده نمونه‌ (بیوپسی) تهیه کند و برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه ارجاع بدهد. کولونوسکوپی مانند سیگموئیدوسکوپی است، اما در اینجا پزشک از یک لوله‌ی منعطف طویل‌تر برای بررسی تمام روده‌ی بزرگ استفاده می‌کند. این تست امکان بررسی شدت بیماری در روده‌ی بزرگ (کولون) را مهیا می‌کند. اندوسکوپی فوقانی اگر علائم فرد مربوط به بخش فوقانی لوله‌ی گوارش باشد، مثلا تهوع و استفراغ، پزشک از اندوسکوپ استفاده می‌کند، که لوله‌ای باریک، منعطف و دارای منبع نور و دوربین است، تا بتواند مری، معده و دئودنوم را که بخش ابتدایی روده‌ی کوچک است مشاهده کند. زخم‌ها (اولسرها) در معده و دئودنومِ یکی از هر ۱۰ نفر فرد مبتلا به بیماری کرون رخ می‌دهد. اندوسکوپی کپسولی این تست در تشخیص بیماری‌هایی که روده‌ی کوچک را درگیر می‌کنند، مانند کرون، مفید است. در این روش فرد کپسول کوچکی را می‌بلعد که درون آن یک دوربین وجود دارد. تصاویری که دوربین از مری، معده و روده‌ی کوچک می‌گیرد به گیرنده‌ی تعبیه شده در کمربندی فرستاده می‌شود که بیمار آن را می‌بندد. در انتهای این فرایند، تصاویر از کمربند روی کامپیوتر بارگذاری می‌شود. دوربین هم نهایتا از روده می‌گذرد و دفع می‌شود.

التهاب روده بزرگ و خود مراقبتی

گرچه رژیم خاصی نیست که برای جلوگیری یا درمان IBD مفید تشخیص داده شده باشد، اما ایجاد تغییرات غذایی می‌تواند به کنترل علائم کمک کند. مهم است که با پزشک‌تان درباره‌ی تغذیه سالم صحبت کنید در عین اینکه مطمئن می‌شوید مواد مغذی لازم را به بدن‌تان می‌رسانید. برای مثال برحسب علائم‌تان، پزشک ممکن است بخواهد میزان دریافت فیبر یا لبنیات مصرفی‌تان را کاهش بدهید. همچنین بدن ممکن است وعده‌های کوچک با تعداد بیشتر را بهتر بپذیرد. به‌صورت کلی نیازی به پرهیز غذایی خاصی در این بیماری وجود ندارد مگر غذاهایی که علائم را در شما به وجود می‌آورند یا تشدید می‌کنند. یکی از مداخلات تغذیه‌ای که احتمال دارد پزشک از شما بخواهد رعایت رژیم کم‌‌باقی‌مانده (low-residue diet) است. در رژیم کم‌باقی‌مانده محدودیت غذایی بسیار بالاست و هدف از آن کاستن از میزان فیبر و سایر مواد هضم‌نشدنی‌ای است که از روده‌ی بزرگ دفع می‌شوند. رعایت رژیم کم‌باقی‌مانده کمک می‌کند علائمی مانند اسهال و درد شکمی فروکش کنند. نکته‌ی مهم حین پیروی از رژیم کم‌باقی‌مانده این است که مطمئن شوید طول مدت لازم برای مراعات آن را درست فهمیده باشید؛ زیرا در رژیم کم‌باقی‌مانده تمام مواد مغذی که به آن احتیاج دارید تأمین نمی‌شود. همچنین پزشک ممکن است مصرف مکمل‌های ویتامینی را برای شما تجویز کند. جنبه‌ی مهم دیگر خودمراقبی در بیماری‌های التهاب روده مدیریت استرس است. استرس می‌تواند باعث تشدید علائم IBD بشود. شاید خوب باشد که فهرستی از مواردی که موجب استرس شما می‌شوند را پیدا کنید و بعد ببینید کدام‌یک را می‌توانید از روال روزمره‌تان حذف کنید. همچنین، زمانی که متوجه شدید استرس به سراغ‌تان آمده کشیدن چند نفس عمیق و بیرون دادن آن به آرامی می‌تواند از تنش شما بکاهد

التهاب روده بزرگ و درمان‌ های پزشکی

هدف درمان‌های پزشکی در بیماری IBD، این است که پاسخ التهابی ناهنجار سرکوب شود تا بافت لوله‌ی گوارش فرصتی برای بهبود داشته باشد. زمانی که این بهبودی حاصل شود به تبع آن باید شاهدِ از بین رفتن علائم اسهال و درد شکمی باشیم. زمانی که علائم تحت کنترل درآمدند، درمان پزشکی تمرکز خود را روی کاهش دفعات عود بیماری و حفظ دوره‌ی خاموشی بیماری قرار می‌دهد. پزشکان معمولا برای درمان IBD داروها را به صورت مرحله‌به‌مرحله تجویز می‌کنند. در شیوه‌ی مرحله‌ای ابتدا داروهای کم‌ضررتر یا داروهایی که دوره‌ی مصرف کوتاه‌تری دارند تجویز می‌شوند؛ اگر این داروها تسکین مورد نظر را فراهم نکرد داروهای مرحله‌ی بالاتر استفاده می‌شوند.

بیشتر بخوانید : درد روده ♥ التهاب روده ♥ ورم روده ♥ انسداد روده ♥ یبوست

التهاب صورت بعد از وکس

برای التهاب صورت بعد از اصلاح

التهاب صورت ,التهاب صورت بعد از اصلاح,التهاب صورت بعد از وکس,التهاب صورت نوزاد,التهاب صورت جوش,التهابات صورت,التهاب پوست صورت,درمان التهاب صورت

توضیحاتی در مورد التهاب صورت

قرمزی زیاد پوست صورت می‌تواند علت‌های گوناگونی داشته باشد. دلایل معمول شامل رزاسه، لوپوس، آکنه، اگزما، سبوره، پیش از یائسگی، پارگی مویرگ‌ها یا خشکی بیش از حد پوست می‌شود. صورت شما چه ته مایه‌ای از قرمز در تمام قسمت‌هایش داشته باشد و چه بدتر، لکه‌های قرمز روی آن خودنمایی کند، به هر حال قرمزی صورت شما، نشانه‌ای از سالم نبودن پوست بوده که می‌تواند احساس خجالت و ناخوشایندی به شما بدهد. ضمنا، قرمزی صورت ممکن است منجر به التهاب، احساس سوزش، خارش و درد شود که همه‌ی اینها احساس ناخوشایندتان را بدتر خواهند کرد. قرمزی زیاد پوست صورت می‌تواند علت‌های گوناگونی داشته باشد. دلایل معمول شامل رزاسه، لوپوس، آکنه، اگزما، سبوره، پیش از یائسگی، پارگی مویرگ‌ها یا خشکی بیش از حد پوست می‌شود. سایر دلایل قرمزی پوست، آفتاب سوختگی، قرار گرفتن در شرایط آب و هوایی سرد، بودن در محیطی گرم برای طولانی مدت، مصرف زیاد الکل و استرس بیش از حد در زندگی است. خوشبختانه راههای ساده و موثر زیادی وجود دارد که می‌تواند این علائم را در صورت‌تان تسکین بدهد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب صورت صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

درمان خانگی التهاب صورت

۱. کمپرس سرد برای درمان قرمزی خفیف پوست صورت، کمپرس سرد بسیار مفید است. سرما کمک می‌کند رگهای خونی زیر پوست منقبض شده در نتیجه قرمزی به حداقل برسد. ضمنا کمپرس سرد، از خارش و التهاب نیز می‌کاهد. مقداری یخ را در حوله‌ای نازک بپیچید و این کمپرس را به آرامی به مدت یک دقیقه روی تمام صورت‌تان حرکت دهید. ۱۰ دقیقه فاصله بگذارید و مجددا این کار را انجام دهید. هرگز یخ را مستقیما روی پوست نگذارید چون سرما می‌تواند به سلول‌های پوست آسیب بزند. ۲. آلو‌ئه ورا می‌توانید از ژل آلو‌‌ئه ورا برای برطرف کردن قرمزی پوست کمک بگیرید. آلو‌ئه ورا خاصیت التیام بخش روی پوست دارد چون ویژگی‌های ضد التهابی دارد که به کاهش التهاب، خارش و خشکی پوست کمک می‌کند. یک برگ آلو‌ئه ورا را برش بزنید و ژل آن را خارج کنید. ژل را به پوست صورت‌تان بمالید و اجازه دهید خودش خشک شود. با آب ولرم آبکشی کرده و با یک حوله‌ی نرم خشک کنید. چند بار در روز این کار را انجام دهید تا قرمزی برطرف شود. ۳. جو دوسر کلوئیدی یک درمان بسیار معروف برای قرمزی پوست صورت، جو دوسر کلوئیدی خیس خورده است که کاملا باز و له شده است. این مرهم، خاصیت مرطوب کنندگی برای پوست دارد که می‌تواند قرمزی پوست ناشی از خشکی و اگزما را برطرف کند. ضمنا، خاصیت ضد التهابی دارد که به کاهش التهاب کمک کرده و سطح pH پوست را تعدیل می‌کند. مطالعه‌ای که در سال 2007 انجام شد نشان داد جو دوسر کلوئیدی خاصیت مرطوب کنندگی، نرم کنندگی، مراقبت کنندگی و ضد التهابی دارد. ۲ تا ۳ قاشق غذاخوری جو دوسر کلوئیدی را با مقدار کافی آب ترکیب کنید تا خمیری چسبناک درست شود، آن را به پوست‌تان بزنید و اجازه دهید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند و سپس با آب گرم آبکشی کنید. این راهکار ساده را هر روز به کار ببرید تا دیگر قرمزی روی صورت‌تان بماند. ۴. خیار خیار حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی است، ضمنا محتوای آب بالایی داشته که کمک می‌کند پوست‌تان سالم و هیدراته بماند. خاصیت قابض خیار، رگهای خونی پوست را منقبض کرده و از قرمزی‌ پوست کم می‌کند. ویژگی خنک کنندگی خیار کمک می‌کند پوست ملتهب، آرام شود. ضمنا خیار، خارش و تورم پوست را هم کم می‌کند. برش‌های نازکی از خیار تهیه کنید و این برش‌ها را به مدت ۲۰ دقیقه در یخچال خنک کنید. یک برش را یک دقیقه روی ناحیه‌ی مورد نظر قرار دهید و بعد با برش خنک دیگری جایگزین کنید. این کار را حداقل ۱۰ تا ۱۵ دقیقه انجام دهید و چند بار در روز تکرار کنید.۵. چای سبز پلی فنول‌های موجود در چای سبز، خاصیت جوان سازی پوست دارند و می‌توانند هر گونه قرمزی صورت را از بین ببرند. چای سبز خاصیت ضد التهابی هم دارد که رگهای خونی را منقبض کرده و در نتیجه از التهاب و قرمزی می‌کاهد. یک فنجان چای سبز درست کنید و آن را ۳۰ دقیقه در یخچال خنک کنید. پارچه‌ی تمیزی را به آن آغشته کرده و چند دقیقه روی صورت‌تان بگذارید. این کار را ۲ تا ۳ بار در روز انجام دهید. ۶. عنبر سایل عنبر سایل نیز با قرمزی پوست مبارزه می‌کند. این گیاه یک قابض طبیعی است که با انقباض رگهای خونی و مسدود کردن حفره‌های سطح پوست، تظاهر قرمزی پوست را به حداقل می‌رساند. عنبر سایل حاوی تانین نیز هست که مهار کننده‌ی واکنش‌های التهابی در پوست است. یک پنبه‌ی توپی را به عصاره‌ی عنبر سایل آغشته کرده و ۵ دقیقه به صورت‌تان بمالید. این کار را ۲ تا ۳ بار در روز انجام دهید. ۷. عسل مانیوکا عسل مانیوکا سرشار از آنتی اکسیدان‌ها بوده و خاصیت ضد التهابی قوی دارد که به کاهش قرمزی پوست ناشی از آکنه کمک می‌کند. این عسل خواص ضد باکتری دارد که با باکتری‌های آکنه که می‌توانند دلیل قرمزی پوست باشند مبارزه می‌کند. ضمنا عسل مانیوکا بدون اینکه پوست را چرب کند، آن را مرطوب نگه می‌دارد. کمی عسل مانیوکا را به پوست صورت‌تان بمالید و اجازه دهید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند و سپس با آب ولرم آبکشی کنید. بعد از خشک کردن یک مرطوب کننده‌ی سبُک بزنید. این کار را روزی یک بار انجام دهید. ۸. سرکه سیب سرکه سیب دارای خواص ضد التهابی بوده که به کاهش قرمزی پوست ناشی از مشکلاتی چون جوش‌های ملتهب، اگزما و رزاسه کمک می‌کند. ضمنا خاصیت اسیدی سرکه سیب، پوست را ضد عفونی می‌کند. عفونت هم می‌تواند التهاب و قرمزی ایجاد کند. مقادیر مساوی آب و سرکه سیب خام را با هم ترکیب کنید و یک پنبه‌ی توپی را به این محلول آغشته کرده و به ناحیه‌ی مورد نظر بمالید. بگذارید ۱۰ دقیقه بماند و سپس با آب ولرم آبکشی کنید. این کار را هر روز انجام دهید. همچنین می‌توانید برای درمان عمقی‌تر پوست، ۲ قاشق چایخوری سرکه سیب خام را با یک قاشق چایخوری عسل خام و یک فنجان آب مخلوط کرده و آن را روزی دو بار بنوشید.

التهاب صورت و روغن نارگیل

یک راه طبیعی دیگر برای برطرف کردن قرمزی پوست صورت، روغن نارگیل است. اسید چرب بالای روغن نارگیل به کاهش التهاب و احیا کردن پوست کمک می‌کند. همچنین خاصیت مرطوب کنندگی روغن نارگیل، با خشکی پوست که علت عمده‌ی قرمزی پوست است مبارزه می‌کند. یک پنبه‌ی توپی را به روغن نارگیل بکر آغشته کرده و به آرامی روی پوست ماساژ دهید. بگذارید در طول شب روی پوست‌تان بماند و صبح با آب ولرم آبکشی کنید. این کار را هر روز انجام دهید. یک راه دیگر هم این است که ۲ تا ۳ قطره روغن درخت چای را با یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل ترکیب کرده و آن را به قسمت مورد نظر بزنید. ۱۵ تا ۲۰ دقیقه صبر کنید و سپس با آب ولرم آبکشی کنید. می‌توانید این درمان را دو تا سه بار در روز بکار ببرید.

قرمزی و التهاب صورت

. علت‌ قرمزی و التهاب پوست‌تان را پیدا کنید تا از عوامل برانگیزاننده‌ی آن اجتناب کنید. . از صابون‌ها و مواد شیمیایی تند برای صورت‌تان استفاده نکنید چون موجب حساسیت و قرمزی پوست می‌شوند. . وقتی محصول مراقبت از پوست جدید می‌خرید، همیشه قبل از استفاده ترکیبات آن را چک کرده و کمی از آن را تست کنید. . بعد از شستن صورت، همیشه فورا لوسیون یا کرم مرطوب کننده بزنید تا رطوبت پوست حفظ شده و دچار خشکی پوست نشوید. . همیشه قبل از رفتن به رختخواب آرایش صورت‌تان را پاک کنید تا آلودگی‌ها و مواد شیمیایی و باکتری‌ها روی پوست‌تان باقی نمانده و حفره‌ها را مسدود نکنند. . صورت‌تان را زیاد لمس نکنید. . هر وقت قرار است در معرض نور خورشید قرار بگیرید، کلاه لبه‌دار سرتان کنید و صورت‌تان را در سایه نگه دارید، البته ضد آفتاب را فراموش نکنید. . روش‌هایی برای کاهش استرس پیدا کنید که مناسب شما باشد و مرتبا آن را بکار ببرید، چون استرس هم می‌تواند پوست را قرمز و ملتهب کند. . مقدار زیادی آب بنوشید تا بدن‌تان دهیدراته نشود. . غذاهای آب رسان به بدن، بیشتر مصرف کنید، مانند هویج، سیب زمینی شیرین، سیب، کرفس، نارگیل، خیار، هندوانه، هلو، پاپایا، اسفناج و بروکلی تا رطوبت پوست‌تان از درون نیز حفظ شود. . از مصرف غذاهای پُرادویه، نوشیدنی‌های داغ، کافئین و الکل پرهیز کنید، این محصولات، مشکلات پوستی‌تان را تشدید می‌کنند. . اگر قرمزی پوست‌تان همراه با تورک لب‌ها یا زبان است یا تنگی نفس هم دارید هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.

علائم قرمزی و التهاب صورت

علائم قرمزی پوست چگونه ظاهر می‌شوند؟ قرمزی پوست صورت در ناحیه‌ی گونه‌ها و روی استخوان بینی؛ مشخص بودن رگ‌های عنکبوتی و کوچک روی گونه و بینی؛ زبری، برآمدگی و جوش روی پوست به‌همراه احساس ناخوشایند سوختگی و گزیدگی؛ تخریب پوست، ناصافی پوست و ضخیم شدن پوست به‌ویژه در ناحیه‌ی بینی؛ قرمز شدن چشم‌ها، آب آمدن از آنها و تحریک‌شدن این ناحیه.

علت قرمزی و التهاب صورت

علت قرمزی پوست صورت چیست؟ گشاد و باز شدن رگ‌های پوستی به دلایلی چون: حساسیت به برخی از غذاها و مواد دارویی؛ حساسیت به مواد آرایشی، کرم ضدآفتاب، صابون یا هر ماده‌ی دیگری که در مجاورت پوست ایجاد قرمزی و احساس سوختگی و گزیدگی کند؛ مصرف الکل؛ کافئین؛ نور خورشید به‌ویژه وقتی موجب سرخ شدن و برافروختگی می‌شود؛ ورزش سنگین؛ احساساتی چون خجالت، استرس و عصبانیت هم موجب قرمزی مداوم می‌شوند. برخی از بیماری‌های پوستی هم باعث قرمزی می‌شوند. این بیماری‌ها به‌خاطر آسیبی که به سطح و ساختار زیرین پوست وارد می‌کنند موجب قرمزی و ناصافی می‌شوند: گشاد شدن رگ‌ها باعث ایجاد قرمزی همراه با برآمدگی‌هایی روی بینی، پیشانی، چانه و گونه‌ها می‌شود. بیماری‌ها و قرمزی پوست می‌توانند باعث قرمزی، ناهمواری و خشک‌شدن پوست پیشانی، خط رویش مو، گردن، گوش‌ها و سایر نقاط بدن می‌شود. پوست قرمز، ناصاف و پر از جوش می‌شود. رگ‌های خونی به دلایل پیری، چاقی مفرط یا گردش خون ضعیف آسیب می‌بینند. گاهی هم رگ‌ها به واسطه‌ی تابش آفتاب دچار پارگی می‌گردند. از دلایل غیرمعمول و نادر قرمزی پوست صورت نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: عوامل وراثتی و سابقه‌ی وجود قرمزی شدید پوست صورت در خانواده می‌تواند موجب بروز این مشکل بشود. قرمز بودن و التهاب پوستی می‌تواند به‌خاطر وجود کِرم‌های بسیار ریز پوستی باشد که ممکن است به‌طور طبیعی روی پوست وجود داشته باشند، اما روی پوست افراد بیمار بسیار پرتعدادترند.

التهاب صورت و خارش

پوست متورم و آزرده دچار خارش می‌شود. گاهی وجود خارش روی پوست عادی تلقی می‌شود و در برخی موارد نیز این مشکل توجیه‌شدنی نیست و نمی‌توان برای آن علتی درنظر گرفت. مثلا قرمز شدن پوست بازو در اثر ترشح مواد شیمیایی از ماست‌سل‌ها در این ناحیه باعث بروز قرمزی می‌شود. البته چنین نوعی از قرمز شدن پوست کاملا طبیعی است. در این مواقع نیازی به پیگیری موضوع نیست؛ مگر اینکه قرمزی شدیدتر بشود. در این صورت باید به پزشک مراجعه کنید. احتمال وقوع این مشکل زیاد است. قرمزی صورت از بارزترین علائم آن است. قرمزی صورت همیشه در این نوع از خارش رخ می‌دهد، اما هرگز نباید منتظر سایر علائم مانند تب باشید. برای پیگیری باید منتظر بمانید و صبر کنید تا ببینید اوضاع چگونه پیش می‌رود.

التهاب صورت و درماتیت تماسی آلرژیک

این مشکل پوستی نیز به‌گونه‌ای است که به‌خاطر وجود محرک حساسیت‌زا پوست تحریک و ملتهب می‌شود. مواد مختلفی مانند مواد آرایشی، صابون، برخی از گیاهان و فلزات و برخی رایحه‌ها می‌توانند موجب حساسیت شوند. این مشکل به‌سادگی در منزل حل می‌شود. اصلی‌ترین راه درمان، دوری از مواد محرکی است که باعث التهاب پوستی می‌شوند. استفاده از مرطوب‌کننده‌ها نیز برای کاهش التهاب پوستی مفید هستند. این مشکل پوستی رایج است. قرمزی، خارش و پوسته‌پوسته شدن از عوارض درماتیت تماسی آلرژیک است. این مشکل همیشه با قرمزی پوست صورت همراه است. می‌توان با خوددرمانی این مشکل را حل کرد.

التهاب صورت و آکنه روزاسه

آکنه مشکلی طولانی‌مدت است که می‌تواند پوست و گاهی چشم‌ها را تحت‌تأثیر قرار بدهد. آکنه روزاسه باعث ایجاد جوش و قرمزی می‌شود و در زنان و کسانی که پوست رنگ‌پریده و بیش‌ازحد سفید دارند، رایج‌تر است. آکنه روزاسه بیشتر برای افراد میان‌سال و مسن اتفاق می‌افتد. برای رفع این مشکل باید به پزشک مراجعه کنید؛ ضمن اینکه آزمایش خاصی نیز برای تشخیص آن وجود ندارد. درمان قطعی برای آکنه روزاسه وجود ندارد، اما ژل بریمونیدین، لیزردرمانی و حتی آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند از شدت علائم بکاهند. این مشکل نسبتا رایج است. برآمدگی سفید و صورتی، قرمزی و زبری پوست صورت و بینی، افزایش خارش ازجمله نشانه‌های آکنه روزاسه است. این مشکل هم با قرمزی پوست صورت همراه است. برای درمان باید به پزشک عمومی مراجعه کنید.

التهاب صورت و سلولیت

سلولیت صورت نوعی عفونت پوستی است که از بخش‌های دیگر بدن مانند دهان یا سینوس‌ها می‌آید و نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد. از علائم سلولیت می‌توان به درد، قرمزی پوست، گرما و التهاب در ناحیه‌ی عفونی اشاره کرد. برای جلوگیری از پخش عفونت باید به پزشک عمومی یا مرکز فوریت‌های پزشکی مراجعه کرد تا مصرف آنتی‌بیوتیک هر چه زودتر شروع بشود. بروز سلولیت چندان رایج نیست. از علائم آن می‌توان به تب، خارش، قرمزی پوست، التهاب و درد در صورت اشاره کرد. سلولیت همیشه با قرمزی پوست صورت همراه است. برای درمان باید به پزشک عمومی مراجعه بشود.

التهاب صورت و آنافیلاکسی

آنافیلاکسی با ایجاد تغییراتی در تنفس و ضربان قلب شروع می‌شود. این تغییرات ناشی از واکنش نسبت به عاملی حساسیت‌زا هستند. این مشکل بسیار خطرناک است و می‌تواند موجب مرگ بشود. در صورت بروز علائم آنافیلاکسی حتما باید با مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید. درصورتی‌که از سوی پزشک مجوز داشته باشید، می‌توانید از آمپول اپی‌نفرین هم استفاده کنید. اما هرگز بدون اجازه‌ی پزشک نباید از این آمپول استفاده کنید. آنافیلاکسی نادر است. حالت تهوع و استفراغ، نفخ شکم، سردرد، دردهای شکمی و خوب نبودن حال عمومی از نشانه‌های این بیماری است. برای درمان باید به مرکز فوریت‌های پزشکی مراجعه کنید.

التهاب صورت و سرخک

سرخک نوعی عفونت است که در کودکان ایجاد می‌شود. خارش در این بیماری ویروسی از سر شروع می‌شود و به سایر نقاط بدن تسری پیدا می کند. حرف زدن، سرفه و عطسه‌ی فرد بیمار به‌سادگی باعث سرایت این بیماری به دیگران می‌شود. بعد از معاشرت با فرد مبتلا باید نهایتا تا ۷۲ ساعت به پزشک مراجعه کنید. نوزادان نیز پس از قرار گرفتن در معرض این ویروس باید واکسن بزنند. در غیر این صورت، بیماری به‌راحتی به بدن شما منتقل می‌شود. سرخک نیز بیماری رایجی نیست. تب، بی‌اشتهایی، بد بودن حال عمومی بدن، سرفه‌ی خشک یا همراه با خلط از نشانه‌های این بیماری است. برای درمان باید به پزشک عمومی مراجعه بشود.

روش درمان التهاب صورت

به‌محض مشاهده‌ی علائمی که عنوان شد، اقدام به پیگیری مشکل کنید. هر چقدر زودتر مشکل را پیگیری کنید، رفع آن ساده‌تر خواهد بود. هر گونه قرمزی پوست صورت در نواحی چشم که به‌شکل سوختگی و آزردگی پوستی ایجاد می‌شود، باید سریعا درمان و رسیدگی بشود، زیرا غفلت می‌تواند روی بینایی فرد مبتلا اثر منفی بگذارد. وقتی پوست دچار برافروختگی می‌شود، باید سریعا این مشکل را پیگیری کرد و تا قرمزی خفیف است و هنوز شدید نشده، این مشکل را رفع کرد. پیگیری محرک‌های حساسیت‌زا نیز به درمان قرمزی پوست صورت کمک می‌کند. لیزردرمانی هم به ازبین‌رفتن قرمزی و رگ‌هایی که روی صورت نمایان هستند، کمک می‌کند. پرسش‌هایی که دکتر برای درمان می‌پرسد معمولا از این قرار هستند: آیا قرمزی پوست صورت شما دائمی است یا گاهی ظاهر می‌شود و دومرتبه از بین می‌رود؟ چه مدت صورت شما قرمز بوده است؟ آیا امروز یا در طول هفته‌ی گذشته، تب داشته‌اید؟ آیا دچار مسمویت خاصی شده‌اید؟افرادی که دچار قرمزی پوست می‌شوند، علائم زیر را نیز تجربه می‌کنند: ۴ درصد خستگی ۳ درصد سردرد ۲ درصد تب علائم دائمی در افراد مبتلا به قرمزی پوست صورت با بسامد زیر نمود می‌یابد: ۳۲ درصد کمتر از یک روز ۳۰ درصد کمتر از یک هفته ۲۳ درصد در طول یک ماه بسامد بیماری‌های مختلفی که باعث قرمزی پوست صورت می‌شود به این شکل است: ۳۹ درصد دچار خارش پوستی نامشخص هستند. ۲۷ درصد درماتیت تماسی آلرژیک دارند. ۴ درصد مبتلا به آکنه روزاسه هستند.

درمان قرمزی و التهاب صورت

قرمزی و التهاب پوست می‌تواند به‌خاطر خشکی بیش‌ازحد یا تحریک عاملی حساسیت‌زا و آکنه رخ بدهد. عسل دارای خواص طبیعی ضدالتهاب است. بنابراین به کمک ماسک عسل می‌توان از التهاب پوست کاست. ابتدا باید صورت خود را با آب گرم بشویید، سپس ماسک عسل را به‌مدت ۳۰ دقیقه روی نقاط قرمز پوست خود بگذارید و یادتان باشد، درصورتی‌که قرمزی پوست شما ناشی از آفتاب‌سوختگی است، نباید از این ماسک استفاده کنید. بلغور جوی دوسر نیز خواص ضدالتهابی دارد. استفاده از این ماده برای شستن پوست نه‌تنها به رفع خشکی بلکه به از بین بردن التهاب ناشی از قرمزی پوست هم کمک می‌کند. اگر هم احساس می‌کنید که پوست شما به‌خاطر خشکی بیش‌ازحد قرمز می‌شود، از ماسک آلوئه‌ورا برای مرطوب‌سازی استفاده کنید. برای کاهش قرمزی ناشی از آفتاب‌سوختگی هم می‌توانید از ترکیب آلوئه‌ورا، سرکه‌ی سفید و سرکه‌ سیب استفاده کنید. مواد زیر نیز برای کاهش قرمزی مفید هستند: ماست روغن اسطوخدوس چای سرد و بابونه قطعات خیار روغن نارگیل و فراورده‌های آن نیز می‌توانند به رفع قرمزی ناشی از سوختگی آفتاب کمک کنند، زیرا دارای خواص آنتی‌اکسیدانی است. مکانزیم عمل این ماده در رفع قرمزی چندان مشخص نیست، اما در طب سنتی هندی آیوروِدا نیز زیاد استفاده می‌شود. به‌نظر می‌رسد که نارگیل وارد پوست و ساختار سلول‌های مرتبط با بافت پوستی می‌شود و از تخریب بیشتر پوستی جلوگیری می‌کند. ضمنا این ماده آنتی‌باکتریال و محافظت از پوست در برابر اشعه فرابنفش هم دارد. با این حال نمی‌توان آن را جایگزین ضدآفتاب کرد. همیشه از ضدآفتاب استفاده کنید و درمعرض آفتاب کلاه به سر داشته باشید. پوست خود را همیشه تمیز نگه دارید و آن را با آب خنک و پاک‌کننده‌های ملایم بشویید. پاک‌کننده‌ها نه خیلی خشک باشند و نه خیلی مرطوب. در شرایطی که مشکل خیلی جدی نیست، از برخی داروهای بدون نسخه هم می‌توان کمک گرفت. سبک زندگی خود را برای داشتن اوقاتی بدون استرس تغییر بدهید.

بیشتر بخوانید : سرطان صورت ♥ درد یک طرف صورت ♥ یوگای صورت ♥ چین و چروک صورت ♥ نارنج و پوست صورت

آب کرفس و هویج برای لاغری

آب کرفس و هویج برای لاغری

آب کرفس ,آب کرفس و هویج,آب کرفس و لاغری,آب کرفس را کی بخوریم,آب کرفس مضرات,آب کرفس و هویج و سیب,آب کرفس و لیمو ترش,آب کرفس و هویج برای لاغری,آب کرفس و هویج

توضیحاتی در مورد آب کرفس

کَرَفْس گیاهی است با (نام علمی: Apium graveolens). این گیاه در آشپزی کاربرد داردو ارتفاع آن تا یک متر می‌رسد. کرفس دارای مواد معدنی منیزیوم و پتاسیم می‌باشد که برای آرامش اعصاب و بیماریهای روحی نظیر (Vertigo) مفید می‌باشند. کرفس همچنین دارای مقدار زیادی ویتامینهای ک؛ و سی است که آنتی‌اکسیدان بوده، موجب کاهش تورم یاخته‌های بدن، سم‌زدایی و مبارزه با روماتیسم و بیماری‌های سرطانی می‌گردند. کرفس از معدود گیاهانی است که می‌توان آن را هم‌زمان با میوه‌ها و گیاهان دیگر مصرف کرد و باعث دشواری در گوارش نمی‌گردد. برای نمونه با آب انگور و سیب (برای مبارزه با روماتیسم)، با زنجبیل (برای مبارزه با میگرن و سردرد) و با لیموترش (برای مبارزه با سرماخوردگی و قند بالای خون). در ایران در حال حاضر، کرفس کوهی در مناطقی از استان ‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویر احمد، فارس و لرستان می روید. اما مهم‌ترین محل رویش این گیاه در ایران، روستاهای شهرستان فریدونشهر از توابع استان اصفهان است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آب کرفس صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

آب کرفس چیست

آب کرفس از ویژگی ضدالتهابی بالا سود می‌برد و از این رو، برای افرادی که از بیماری‌های خودایمنی مانند فیبرومیالژیا، سندرم خستگی مزمن، میگرن، سرگیجه، سندرم روده تحریک‌پذیر، آرتریت روماتوئید، پسوریازیس، اگزما، آکنه، لوپوس، و نقرس رنج می‌برند، مفید است

آب کرفس و کاهش فشارخون

مصرف آب کرفس به میزان یک لیوان در روز به مدت یک هفته به‌طور معنی‌داری در کاهش فشارخون تأثیرگذار است. ترکیبی به نام phthalide در کرفس وجود دارد که با تأثیر بر عضلات اطراف شریان‌ها منجر به انبساط و گشادی عروق و در نتیجه کاهش فشارخون می‌شود. این ترکیب همچنین منجر به کاهش هورمون‌های محرک و منقبض‌کننده عروق می‌شود. جالب اینجاست که با تمام این تأثیرات، مصرف کرفس باعث کاهش فشارخون به کمتر از میزان نرمال نمی‌گردد.  مصرف آب کرفس موجب کاهش وزن نیز می‌شود.

آب کرفس و سرطان

کرفس دارای حداقل ۸ ماده ضد سرطان شناخته شده‌است؛ که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به استینلیک اسید اشاره کرد که نشان داده شده رشد سلول‌های سرطانی را مهار می‌کند. فنولیک اسید که فعالیت پروستاگلاندین‌ها را مهار می‌کند و از طریق مهار تأثیر پروستاگلاندین‌ها بر رشد سلول‌های تومور یک ضد سرطان به حساب می‌آید و نیز کومارین که با ممانعت از عمل رادیکال‌های آزاد از تخریب سلول‌ها جلوگیری می‌کند، از دیگر ضد سرطان‌های موجود در آب کرفس‌اند

طبع کرفس

طبع کرفس گرم و خشک می باشد. کرفس بیشتر در زمستان و اوایل بهار رشد می کند و به صورت آب کرفس، کرفس خام در سالاد و به صورت کرفس پخته در سوپ، آش و خورش استفاده می شود. کرفس به عنوان یک منبع عالی از آنتی اکسیدان های فلاونوئید و پلی فنول و ویتامین هایی مانند ویتامین K، ویتامین C، پتاسیم، کلسیم، سدیم، مس، منیزیم، آهن، روی، فولات و ویتامین B6 و فیبر شناخته می شود.

آب کرفس برای پوست

1. درمان آکنه و جوش صورت ویتامین ها و مواد معدنی موجود در کرفس آن را به عنوان یک روش طبیعی برای درمان آکنه و جوش صورت تبدیل کرده است. طرز تهیه ماسک کرفس برای جوش صورت هر شب یک لیوان آب کرفس بنوشید یا می توانید چند ساقه کرفس را در آب بجوشانید و بگذارید تا سرد شود و هر شب قبل از خواب مقداری از آن را بنوشید. 2. مرطوب کننده طبیعی پوست نوشیدن روزانه آب کرفس به عنوان یک آبرسان و مرطوب کننده طبیعی سلول های پوست را هیدراته کرده و در نتیجه پوست نرم و درخشان می شود. 3. جوان سازی پوست صورت آب کرفس دارای مقادیر بالایی ویتامین های A، B، C، K، نیاسین و فولات می باشد که در تولید کلاژن و تغذیه پوست نقش دارد در نتیجه از چین و چروک پوست صورت جلوگیری کرده و باعث جوان سازی پوست می شود. 4. روشن کننده طبیعی پوست کلسیم، پتاسیم، منیزیم و سلنیوم موجود در آب کرفس به عنوان روشن کننده طبیعی پوست صورت شناخته می شوند. 5. لایه بردار طبیعی پوست کرفس به دلیل مقادیر بالای آنتی اکسیدان های موجود در آن به پاک سازی سلول های مرده پوست کمک کرده و به عنوان یک بایه بردار طبیعی پوست صورت و بدن عمل می کند.

ماسک آب کرفس

یک فنجان آب کرفس را با 1 قاشق غذا خوری بلغور جو دوسر پودر شده و پودر پوست پرتقال ترکیب کنید و به مدت 5 دقیقه به صورت حرکات دایره ای بر روی صورت و گردن بمالید سپس با آب گرم خوب بشویید. 6. تقویت و افزایش رشد مو آب کرفس دارای مقادیر بالایی آب و ویتامین A است که موها را هیدراته کرده و باعث تقویت و افزایش رشد مو می شود، اگر می خواهید موهای سالم و پرپشت داشته باشید هر روز آب کرفس بنوشید.

زمان خوردن آب کرفس

کرفس یکی از سبزیجات بسیار کم کالری است و می تواند به عنوان یک چربی سوز قوی عمل کند و با کاهش اشتها باعث کاهش وزن و لاغری می شود. بهترین زمان خوردن خوردن آب کرفس صبح ناشتا می باشد که باعث کاهش وزن می شود.

آب کرفس در دوران بارداری

مقادیر بالای فیبر موجود در کرفس برای پیشگیری و درمان هموروئید و یبوست در دوران بارداری مفید می باشد. کرفس حاوی مقادیر بالای ویتامین C، پتاسیم و اسید فولیک است که باعث تقویت سیستم ایمنی زنان باردار شده و به رشد بهتر جنین کمک می کنند. توجه داشته باشید که زیاده روی در مصرف کرفس ممکن است باعث سقط جنین شود.

کرفس برای کودکان

کرفس به عنوان یک میان وعده ی مفید برای کودکان 10 ماه به بالا محسوب می شود. کرفس ویتامین ها و مواد معدنی بالایی دارد که برای رشد نوزادان و کودکان مفید می باشد. کرفس دارای فیبر بالایی است که مشکلات گوارشی و یبوست نوزادان و کودکان را درمان می کند. کرفس منبع خوبی از ویتامین C است که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن نوزاد و کودک می شود. توجه داشته باشید که کرفس در نوزادان زیر 10 ماه ممکن است باعث ایجاد واکنش های آلرژیک شود.

خواص آب کرفس

اسید فنولیک موجود در آب کرفس برای جلوگیری از رشد سلول های سرطانی و تومور مفید می باشد آب کرفس یک درمان طبیعی عالی برای کاهش کلسترول خون می باشد اگر هر روز یک لیتر آب کرفس بخورید رگ های خونی را شل می کند و به کاهش فشار خون بالا کمک می کند آب کرفس دارای مقادیر بالایی فیبر است که اختلالات گوارشی و یبوست را درمان می کند آب کرفس برای درمان سنگ کلیه و مثانه مفید می باشد آب کرفس دارای ماده ای به نام پلی آستیلن است که خواص ضد التهابی دارد و به درمان پوکی استخوان، نقرس و آسم کمک می کند آب کرفس یک دیورتیک طبیعی است که باعث افزایش ادرار می شود مصرف روزانه آب کرفس با افزایش چربی سوزی بدن، باعث کاهش اشتها و در نتیجه لاغری و کاهش وزن می شود آب کرفس حاوی مقادیر بالایی منیزیم بوده و برای درمان بی خوابی مفید می باشد

طرز تهیه آب کرفس

ساقه و برگ های کرفس را خوب بشویید و در آبمیوه گیری آب بگیرید و بنوشید. به شما پیشنهاد می کنیم که ترکیب آب کرفس و هویج را امتحان کنید چون علاوه بر خوشمزه بودن، خواص بیشماری برای سلامتی بدن به همراه دارد. طرز تهیه آب کرفس برای لاغری 3 ساقه کرفس تازه را با یک خیار، 2 عدد سیب، 1 بند انگشت زنجبیل و نصف لیمو ترش تازه آب بگیرید و بنوشید. طرز تهیه آب کرفس برای فشار خون بالا 4 ساقه کرفس را با 3 عدد هویج، 1 عدد سیب، 1 چغندر و ا لیمو ترش بزرگ آب بگیرید و بنوشید. طرز تهیه آب کرفس برای سم زدایی بدن 4 ساقه کرفس را با یک کلم بروکلی، 1 عدد خیار و یک بند انگشت زنجبیل تازه آب بگیرید و بنوشید.

پایین آوردن سطح کلسترول با آب کرفس

آب کرفس، یک درمان طبیعی عالی برای پایین آوردن سطح کلسترول در بدن است. آب کرفس، دارای ترکیب شیمیایی به نام ۳-n-بوتیل فتالید است که تاثیرات مثبتی بر کاهش کلسترول بد (لیپوپروتئین کم حجم) در جریان خون ما دارد. همچنین، ترشح اسید صفرا یا اسیدهای استروئید که در پایین آوردن کلسترول نیز نقش دارند را تقویت می‌کند. آب کرفس گرفته شده از دو ساقه کرفس می‌تواند سطح کلسترول ما را تا ۷ شماره پایین بیاورد.

جوانی پوست با آب کرفس

آب کرفس، سرشار از ویتامین A، B، C، K، نیاسین و فولات است که برای ترمیم آسیب‌های پوست و حفظ سلامت آن، ضروری هستند. این ویتامین‌ها به تولید کلاژن و تغذیه پوست نیز کمک می‌کنند. بنابراین، پوستی صاف، جوان و بدون چین و چروک خواهیم داشت.مواد معدنی متعددی در آب کرفس وجود دارد. این مواد شامل کلسیم، پتاسیم، منیزیم، سلنیوم و غیره هستند. مصرف منظم این مواد معدنی می‌تواند باعث پوستی روشن و درخشان شود.آب و آنتی‌اکسیدان موجود در آب کرفس نیز برای پاک‌سازی بدن و پوست خوب است. آنتی‌اکسیدان‌ها، “مهارکنندگان رادیکال‌های آزاد” هستند که بدن‌مان را از سموم رها کرده و از آسیب دیدگی پوست جلوگیری می‌کنند. از سوی دیگر، آب، دفع سموم و مواد اضافی از بدن را تسهیل می‌کند. در نتیجه، می‌توانیم از برخی از اختلالات پوستی دور بمانیم.

کاهش وزن با آب کرفس

استفاده از آب بعضی از سبزی ها به خصوص آب کرفس، جعفری یا شوید برای کاهش وزن مرسوم است، آب سبزی ها باعث لاغری نمی شود و تنها به دلیل داشتن مقدار زیاد فیبر و آب فراوانی که دارند، جذب برخی از چربی ها را کاهش می دهد. مصرف آب سبزی، باعث دفع مقداری آب نیز می شوند که این امر به فرد حس خوشایندی می دهد و گمان می کنند که کاهش وزن داشته چرا که هیچ گونه کاهش وزنی را نیز پدیدار نمی کند. استفاده روزانه از آب کرفس به هیچ عنوان به افراد توصیه نمی شود چرا که کرفس از سبزی هایی است که ( اگزالات) فراوانی دارد و تجمع اگزالات در بدن، به خصوص در افرادی که کلیه و مثانه سنگ ساز دارند، می تواند باعث به وجود آمدن یا بزرگ تر شدن سنگ های اگزالاته شود. دریافت بیش از اندازه اگزالات عاملی مهم در از بین رفتن عناصر 2 ظرفیتی مانند کلسیم، روی، فسفر، منیزیم و منگنز است که برای بدن بسیار ضروری هستند و کمبود آنها نیز بسیار خطرناک است.

آب کرفس در طب سنتی

از دیدگاه طب سنتی، نوشیدن آب کرفس شیوه مفیدی برای بهره بردن از منفعتهای کرفس است. آب کرفس هم مثل خود کرفس، فواید بسیاری برای سلامتی دارد. اکنون بیشتر در مورد فواید و عوارض جانبی آب کرفس از دیدگاه طب سنتی آگاه خواهید شد. در طب سنتی، آب کرفس فواید بسیاری دارد زیرا همه ی مواد تشکیل دهنده ی آن طبیعی هستند. در وهله ی اول، آب کرفس ضدسرطان است. مصرف منظم این نوشیدنی از گسترش سلول های سرطانی جلوگیری می کند. علاوه بر این، آب کرفس حاوی ترکیباتی است که از فعالیت رادیکال های آزاد وتخریب سلولی جلوگیری می کنند. این خاصیت به ویژه در مورد سرطان های روده ی بزرگ و معده مؤثر است. آب کرفس به گوارش بهتر کمک می کند زیرا حاوی موادی است که تسهیل کننده ی اجابت مزاج هستند. به همین جهت، کرفس همچون یک ملیّن عمل می کند و از یبوست جلوگیری می نماید. این نوشیدی ادرارآور است و تولید ادرار را افزایش می دهد. این نوشیدنی به کاهش وزن هم کمک می کند زیرا میل به خوردن شیرینی جات را کاهش می دهد. آب کرفس به کاهس کلسترول LDL خون هم کمک می کند. این نوشیدنی ترشح صفرا را افزایش می دهد و به این ترتیب، باعث دفع کلسترول از بدن می شود. علاوه بر این، با شل کردن عضلات اطراف رگ ها و کمک به گشاد شدن رگ های خونی، فشار خون را کاهش می دهد و به این ترتیب به بهبود جریان خون هم کمک می کند. آب کرفس میزان هورمون های استرس را هم کاهش می دهد؛ این هورمون ها اغلب باعث سفت شدن رگ های خونی و در نتیجه افزایش فشار خون می شوند. آب کرفس به سم زدایی بدن و همچنین از بین رفتن سنگ کیسه ی صفرا کمک می کند. کرفس خواص ضدالتهابی دارد و به همین جهت، آب کرفس برای درمان آرتروز روماتیسمی، آسم، برونشیت و نقرس مفید است. این نوشیدنی خطر ابتلا به دیابت، بیماری های قلبی یا بیماری های دیورتیکولی را کاهش می دهد. آب کرفس اثر آرام بخشی هم دارد و به کاهش اضطراب و استرس کمک می کند. این نوشیدنی برای کسانی که بی خوابی دارند هم مفید است.

بیشتر بخوانید : خورش کرفس ♥ آب نارنج ♥ آب پنیر ♥ آبغوره ♥ مضرات آب سرد